عصر گردش | عصر گردش Asregardesh
فرهنگ بومی هر شهر، آیینه ای از تاریخ، باورها و سبک زندگی مردم آن منطقه است؛ در تبریز، این فرهنگ غنی با اصالت، نقش پر رنگی در جذب گردشگران ایفا می کند. برای آشنایی بیشتر و اطلاعات کامل تر، همراه ما در وب سایت عصر گردش باشید.
ادبیات بومی تبریز
گویش و لهجه هر شهر و استان در ایران عزیزمان بسیار شیرین و شنیدنی است. باید دانست که برای آشنا شدن با فرهنگ یک منطقه، توجه به زبان و گویش یکی از اصلی ترین عوامل است.
زبان مردم شهر تبریز از همان ابتدا زبان آذری بوده است. این زبان در بخش های مختلف استان آذربایجان شرقی با لهجه های متفاوتی تلفظ می شود.
اگر چه مردم تبریز در مدرسه و مراکز آموزشی به زبان فارسی می خوانند و می نویسند، اما در واقع زبان محلی خود را فراموش نکرده و در زندگی روزمره خود به آن سخن می گویند.
مردم تبریز و گویش ترکی
مردم خون گرم تبریز در گفتار روزمره شان کمتر از حرف «غ» استفاده می کنند و معمولا آن را با حرف «گ» جایگزین می کنند.
یکی از ویژگی های شاخص لهجه ترکی، کشیده گفتن حروف و صداهاست. کلماتی مانند «آتاجی» (بد رفتار)، «اوت پارچاسی» (آدم زرنگ) و «انگه ورمک» (پرحرفی کردن) تنها نمونه هایی از واژگان رایج بین تبریزی هاست.
برای شناخت بهتر این گویش شیرین، کافی ست با مردم محلی کمی هم صحبت شوید. در ادامه نیز دو بیت زیبا از اشعار استاد شهریار در وصف آذربایجان می خوانید:
«کونلوم قوشو قاناد چالماز سن سیز بیر آن آذربایجان
خوش گونلرین گئتمیر مدام خیالمیندان آذربایجان»
آداب و رسوم نوروز در تبریز
شهر تبریز مجموعه ای از آیین های محلی دارد که برخی از آن ها مختص این منطقه و برخی دیگر در تمام ایران مشترک اند.
نوروز در تبریز با حفظ آداب سنتی و زیبا برگزار می شود. یکی از مهم ترین رسوم، خانه تکانی است. مردم شهر چند روز مانده به عید، خانه هایشان را تمیز می کنند و با شست و شوی فرش ها و جلا دادن به خانه، به استقبال بهار می روند.
آشتی کنان از دیگر سنت های تبریزی ها در نوروز است. در این رسم، مردم کدورت ها را کنار می گذارند و با یکدیگر آشتی می کنند تا سال نو را با دل های صاف آغاز کنند.
رسم زیبای سمنوپزان نیز در این ایام توسط زنان تبریزی برگزار می شود. آن ها پیش از شروع پخت سمنو وضو می گیرند و این آیین را با احترام انجام می دهند.
مراسم بایرام پاپی در تبریز
در ایام نوروز، از خانه پدری دختر، برای فرزندی که ازدواج کرده، غذا فرستاده می شود. این رسم با عنوان بایرام پاپی شناخته می شود و تا زمانی‌که والدین در قید حیات هستند، ادامه دارد.
مراسم تکم گردانی نوروز در تبریز
«تکم»، عروسکی به شکل بز است که آن را با موهای بز سیاه می پوشانند و لباسی قرمز بر تنش می کنند. سپس آن را روی صفحه ای چوبی سوار کرده و توسط «تکم چی» در کوچه ها می گردانند.
مردم با دیدن این نماد به استقبال بهار می روند و در مقابل، هدیه یا پولی به تکم چی می دهند. تکم گردانی، مراسمی با قدمت ۶۰۰۰ ساله است که در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
آداب و رسوم چهارشنبه سوری در تبریز
در صبح روز سه شنبه قبل از چهارشنبه سوری، مردم تبریز به کنار چشمه یا جوی آب می روند و هفت بار از روی آن می پرند. هنگام پریدن، شعری محلی می خوانند:
«آتیل ماتیل چهارشنبه، آینا تکین بختیم آچیل چهارشنبه».
در این روز، مردم به بازار می روند و برای مراسم «چهارشنبه یمیشی» آجیل تهیه می کنند و برای کودکان نیز لباس نو می خرند. غذای سنتی این شب، قورمه سبزی است.
مراسم شب یلدا در تبریز
تبریزی ها به شب یلدا «چیلله گجه سی» می گویند. همه افراد خانواده دور کرسی جمع می شوند، شعر های ترکی می خوانند و از حافظ فال می گیرند. این شب با خاطرات شیرین و صمیمیت بین اعضای خانواده همراه است.
قرابیه شیرینی شب یلدا تبریز
در شب یلدا، مردم تبریز با تهیه شیرینی سنتی به نام قرابیه از مهمانان پذیرایی می کنند. این شیرینی از شکر، تخم مرغ و وانیل تهیه شده و روی آن را با مغز بادام یا پسته تزئین می کنند.
مراسم قاباخلاما در تبریز
یک روز پیش از شروع ماه رمضان، مردم تبریز رسم قاباخلاما را به جا می آورند. در این روز، افراد مذهبی روزه می گیرند و با آمادگی معنوی به استقبال ماه مبارک می روند.
مراسم عاشیق خوانی در تبریز
در عاشیق خوانی، هنرمندان به زبان ترکی اشعاری در وصف فرهنگ بومی یا مفاهیم عاشقانه می خوانند و همراه آن با ساز «تار» نوای دل نشینی ایجاد می کنند. عاشیق ها در عروسی ها، قهوه خانه ها و مراسم سنتی حضور دارند.
کشتی بومی آشیر ها در تبریز
کشتی آشیر ها یکی دیگر از آیین های سنتی تبریز است. در این رقابت محلی، دو نفر با هم کشتی می گیرند و کسی برنده می شود که بتواند حریف را از زمین بلند کرده و به زمین بزند. تماشای این کشتی محلی از نزدیک تجربه ای لذت بخش خواهد بود.
رقص آذری
رقص آذری یکی از شاخص ترین جلوه های فرهنگ محلی تبریز است. زنان و مردان این شهر در جشن ها و مراسم شادی با اجرای رقص های محلی مانند آبایی، آواری، ساری گلین، شاخسی، جیرانی، یاللی و لزگی، شادی خود را ابراز می کنند.
آداب و رسوم عروسی در تبریز
اگر چه امروزه بسیاری از مراسم‌ها با سبک مدرن اجرا می‌شود، اما آگاهی از آیین های سنتی عروسی در تبریز جالب و آموزنده است.
خوانچا برون رسمی است که در آن، خانواده داماد هدایا و شیرینی هایی تزیین شده را به خانه عروس می برند. این خوانچه ها نمادی از عشق و احترام به عروس خانم هستند.
سیب اندازون یکی دیگر از آیین های عروسی در تبریز است. داماد به همراه ساقدوش، سیب سرخی را از بالای پشت بام خانه، جلوی پای عروس می اندازد. این مراسم نمادی از خوش یمنی و خوشبختی در آغاز زندگی مشترک است.
موسیقی محلی و سنتی تبریز
موسیقی شهر تبریز بخش مهمی از فرهنگ زنده و بومی مردم آذربایجان شرقی محسوب می شود. هنگامی که تار و پود احساسات با نت موسیقی و صدای خوش آوازخوان آمیخته می شود، به پدیده ای شنیدنی و اعجاب انگیز تبدیل می شود.
موسیقیدانان اصیل شهر تبریز از بین مردم این شهر هستند که با عشق به این کار، هنر با اصالت و نوای شور انگیز خود را در اختیار مردمان قرار می‌دهند.
یکی از موسیقی های شناخته شده در شهر تبریز، «عاشیق لَر» به معنی عاشق‌هاست که در میان مردم جایگاه والایی دارد. نوازندگان این موسیقی با اصالت در واقع عاشیق ها هستند.
عاشیق ها گروهی متشکل از شاعر ها، آهنگ ساز، خواننده، نوازنده، هنرپیشه و داستان گو هستند که سروده های ماهرانه خود را به هنر موسیقی تبدیل می کنند و آن را به نسل های پس از خود منتقل می کنند.
عاشیق ها افرادی خردمند و سخندانان باهوشی هستند که محفل های حکمت آموز را تشکیل می دهند.
در روزگاران قدیم به عاشیق ها، اوزان، وارساق و یانساق هم می گفتند و اگر فردی در موسیقی از همه درجه بالاتری کسب می کرد لقب (دده) را به او می‌دادند. مشهور‌ترین افراد در این درجه، توراب دده، دده قاسم، کرم دده و دده قورقود هستند.
ساز مورد استفاده عاشیق ها، شبیه به تار با نه سیم است که در گویش زیبای ترکی به آن قوپوز می گفتند. عاشیق ها هنگام نواختن، ساز قوپوز را در آغوش گرفته و می نوازند.
در مراسم های عروسی همراه با عاشیق ها، یک یا دو نفر نوازنده بالابان یا درگویش ترکی بالابانچی (نوعی ساز از خانواده نی) و قاوالچی (دایره‌زن) را می نواختند. رسول قربانی یکی از معروف ترین و نامدار ترین عاشیق ها در خطه آذربایجان شرقی است.
غذا های محلی تبریز چیست
شهر تبریز یکی از بهترین شهرهای ایران برای شکم گردی و لذت بردن از غذاها و شیرینی های محلی است. از موسیقی و گویش که بگذریم؛ به غذا های جذاب و خوشمزه این شهر می رسیم.
بازی های بومی و محلی تبریز
بازی های بومی و محلی بخش مهمی از فرهنگ هر منطقه ای‌است. در شهر تبریز هم این بازی ها ارتباط مستقیمی با اندوخته های فرهنگی آن دارند. در ادامه با چند مورد از این بازی ها آشنا می شوید.
ایت قوسلو
ایت قوسلو بازی محلی و هیجان انگیزی است که معمولا بر روی زمین شن، چمن یا حتی تشک انجام می شود. این یک بازی سه نفره است.
در ابتدا دو بازیکن رو به روی هم ایستاده و دستانشان را به هم گِره می‌زنند، سپس بازیکن سوم دورخیز گرفته و روی دستان این دو بازیکن می پرد.
اگر بتواند گره دستان این دو بازیکن را باز کند برنده این مسابقه است و می تواند دوباره بپرد ولی اگر نتواند گره دستان را باز کند، همانطور که به شکم پریده روی دستان این دو بازیکن، او را مانند گهواره روی دستان خود تکان می‌دهند
و شعری محلی خوانده و همراه با آواز از او می پرسند به کوه می رود یا دره؟ اگر بگوید دره او را با سر بر زمین پرتاب می کنند و اگر بگوید کوه او را با پا بر روی زمین پرتاب می کنند. سپس می آید جای یکی از دو بازیکن می ایستد و بازی دوباره شروع می شود.
آندرمای معمولی
آندرای معمولی نام بازی محلی فرح بخشی است که آمادگی جسمانی بالایی را می طلبد. در این بازی تعداد بازیکنان به دلخواه است.
در ابتدای بازی فردی داوطلب می شود که به حالت دولا بایستد، سپس در نزدیکی این فرد تپه‌‍‌‍‌ای خاک می ریزند. به این فرد داوطلب در زبان محلی (قلدان قسیر) می گویند.
بعد از انجام این مراحل همه به نوبت از سر دسته آغاز تا آخرین نفر، بالای تپه خاک رفته و از روی قلدان قسیر می پرند.
در آخر که همه از روی قلدان قسیر توانستند بپرند، قلدان قسیر جای خود را تغییر می دهد و در جایی که سر دسته فرود آمده می ایستد.
در آخر این بازی آنقدر ادامه پیدا می کند تا فردی نتواند از روی قلدان قسیر بپرد، سپس باید جای قلدان قسیر دولا شود و قلدان قسیر به بازی باز می گردد.
قلدان قسیر به دلیل داوطلب بودنش امتیاز دارد، اگر چندبار هم از پرش باز بماند، لازم نیست که دوباره قلدان قسیر بشود.
پیشیک قاشدی
پیشیک قاشدی، بازی است که معمولا باید در مکانی پر از درخت انجام شود. این بازی توسط دو بازیکن انجام می‌شود، یکی گربه و دیگری موش نام دارد.
در بازی پیشیک قاشدی، در ابتدا موش دستش را به گربه می زند و بعد شروع به دویدن می کند. قانون این بازی به این صورت است که باید گربه از مکان هایی که موش از آن جا گذر کرده است، عبور کند و اگر خطا کند بازنده محسوب می شود.
این بازی سبب تقویت قدرت جسمانی و دقت افراد می شود. پیشیک یولو، توپ توندو، توولاما و… از دیگر بازی‌های محلی شهر تبریز است.
پولونج آغاج
بازی پولونج آغاج یکی از بازی های محبوب کودکان در تبریز است که طی آن از دو چوب بزرگ و کوچک استفاده می کنند. بازیکنان در مرحله اول باید چوب کوچکتر را روی سنگی قرار دهند تا بازیکنی که چوب بزرگتر را در دست دارد، به زیر آن بزند.
سپس بازیکنی که در اطراف چوب بوده باید سعی کند چوب را هنوز که به زمین نخوره بگیرد که در صورت گرفتن جای او با بازیکنی که چوب بزرگتر را در دست دارد عوض می شود.
در غیر این صورت با برداشتن چوب کوچکتر و خواندن شعری که انتهایش به “هو” ختم می‌شود، به بازی ادامه می دهد.
حالا او همچنان بدون نفس تازه کردن باید به هو کشیدن ادامه دهد و به سمت چوب بزرگ و سنگ ها بدود که در اینجا اگر باز هم موفق نشد و نتوانست به خوبی این کار را انجام دهد بازنده است وگرنه جایش با بازیکن قبلی عوض می شود.
بش داش
در بازی بش‌داش که همان پنج سنگ است، هر نفر از بازیکنان یک سنگ دارند و شامل ده نفر می شوند که باید سنگ هایشان را به روی هم بریزند.
یکی از بازیکنان گرفتن همه سنگ ها و پرت کردن شان به سمت هوا را بر عهده دارد، او باید در حین پرتاب کردن سنگ ها، پشت دستش را هم زیر آن ها قرار دهد تا سنگ هایی را که روی دستش افتادند دوباره به هوا بیندازد.
بعد از دوباره پرت کردن سنگ ها، حالا او باید مشت خود را زیر سنگ ها آماده نگه داشته و سپس سعی کند مقدار بیشتری از سنگ ها را بگیرد.
بعد از اینکه بازیکن سنگ ها را در مشت خود گرفت، مشتش را باز کرده و اگر تعداد سنگ ها عددی فرد بود یعنی او بازنده میدان است و اگر زوج بود او برنده میدان می شود و می تواند نیمی از سنگ ها را برای خود بردارد.
سوغات و صنایع دستی شهر تبریز
سوغات و صنایع دستی هنر دست زنان و مردان هر شهر و دیار است. شهر تبریز هم با سوغات و صنایع منحصر به فرد خود در دنیا زبانزد خاص و عام شده است. در ادامه به معرفی برخی از مهم ترین سوغات و صنایع دستی تبریز می پردازیم.
- سوغات تبریز
- صنایع دستی تبریز
سوغات تبریز
سوغات تبریز در این مقاله، خوراکی‌های محلی تبریز را شامل می شوند که عبارتند از:
لوز زعفرانی
از سوغاتی های خوراکی تبریز لوز زعفرانی جزو بهترین هاست. لوز ها از جمله شیرینی های خوش مزه و خوش طعم تبریزی هستند که در طعم های زعفرانی، وانیلی، شکری، پسته ای و بادامی تهیه می شوند.
مواد تشکیل دهنده لوزها با یکدیگر تفاوت دارند اما به طور کلی شکر، آب، بادام، پودر قند، زعفران و پسته کوبیده از مواد اصلی تشکیل دهنده این شیرینی است.
هر چقدر هم به شیرینی جات علاقمند نباشید یا در رژیم غذایی باشید، عطر خوش لوز های تازه پخته شده شما را به هوس خواهد انداخت.
شیرینی اریس
یکی از خوشمزه‌ترین و خاص ترین سوغاتی های شهر تبریز که می تواند لبخند را به لب های کسانی که چشم به راهتان هستند هدیه دهد، شیرینی اریس است که از ترکیباتی مثل شیر، شکر، وانیل، پسته، کاکائو تهیه می شود.
طعم های کاکائوی و پرتغالی این شیرینی مزه ای ناب دارند که اگر تجربه اش کنید، نمی توانید از این شیرینی خوشمزه به راحتی دست بکشید.
شیرینی لطیفه تبریزی
شیرینی لطیفه تبریزی از ترکیبات وانیل، پودر قند، آرد و … تهیه می شود و مزه‌ای خاص دارد که توصیه می کنیم حتما امتحانش کنید. قنادها در واقع داخل دو نان دایره ای مقداری خامه می ریزند و سپس شیرین لطیفه را تهیه کرده و می فروشند.
شیرین طایفه طرفداران زیادی در شهر تبریز دارد و بسیاری از توریست ها ترجیح می دهند این شیرینی را به عنوان سوغاتی بخرند.
باقلوا
باقلوا جزو معروف ترین سوغاتی های تبریز است و تنها در این شهر معروف نیست و در بسیاری از شهر های ایران این شیرینی طرفداران زیادی دارد.
در تهیه باقلوا از ترکیباتی مثل خمیر ورقه ای، کره، مغز گردو، هل، پسته استفاده و شامل طعم های مختلفی می شود که از جمله آن‌ها می توان به پسته ای، نارگیلی یا بادامی اشاره کرد.
باسلوق
باسلوق یا راحت الحلقوم یکی دیگر از شیرینی های محبوب تبریزی هاست که باید به عنوان سوغات با خود به خانه ببرید. باسلوق بافت بسیار نرمی شبیه به ژله یا پاستیل دارد.
رنگ های متنوع و جذاب این شیرینی آدم را مجذوب خود می‌کند. نشاسته، شکر، آب، گلاب، جوهر لیمو و آرد مواد تشکیل‌دهنده این شیرینی هستند.
باسلوق می تواند برای کودکان بسیار پرطرفدار باشد. در سفر خود به تبریز حتما سری به بازار زده و این شیرینی را به عنوان سوغات برای دلبندانتان خریداری کنید.
صنایع دستی تبریز
خرید صنایع دستی شهر مقصد در سفر، علاوه بر این که عزیزان چشم به راهمان را خوشحال می کند، به زنده نگه داشتن هنر های بومی و محلی هم، کمک بزرگی می کند. برای آشنایی با هنر دست مردم تبریز، ادامه مطلب را از دست ندهید.
چاپ کلاقه ای (باتیک)
چاپ کلاقه ای نوعی چاپ بین المللی است که علاوه بر ایران در کشور هایی چون اندونزی، سریلانکا، هند و تایلند نیز انجام می شود. این چاپ بر روی پارچه های ابریشمی با مهر و شابلون به زیبایی نقش می بندد.
در چاپ این پارچه ها از رنگ های گیاهی استفاده می شود. روناس، پوست انار و زرد چوبه از موادی است که برای تهیه رنگ استفاده می شوند. این هنر زیبا می تواند یک هدیه و سوغات اصیل از شهر تبریز برای عزیزان شما باشد.
کفش تبریز
کفش تبریز، یکی از معروف ترین هنر ها و صنایع دستی از هنرمندان و استادکاران تبریزی است. سالانه حدود 70 میلیون کفش در شهر تبریز تولید می شود که 30 درصد آن صادر و 70 درصد آن در ایران به فروش می رسد.
شهر تبریز را به عنوان قطب کفش ایران هم می شناسند. کفش تبریز در بازارهای جهانی جایگاه ویژه ای دارد.
ویژگی هایی چون کیفیت بالای چرم، دوخت تمیز و آراسته و طراحی زیبا سبب‌شده تا کفش تبریز در بازار های بین المللی از جایگاه ویژه ای برخوردار شود. کفش تبریز می تواند بهترین هدیه ای باشد که از این شهر برای عزیزان خود می برید.
ظروف منبت کاری شده تبریز
ظروف منبت کاری شده هم جزو سوغات تبریز هستند و توسط استادکاران حرفه ای در این شهر تولید می شوند که قیمت شان بر اساس نوع چوب و مهارت استادکار متغیر است.
اگر می خواهید زیباترین ظرف های منبت کاری شده در ایران را پیدا کرده و از آن ها در تزیین منزل تان استفاده کنید، پیشنهاد ما رفتن به شهر تبریز است که حرفه ای‌ترین منبت کارها در آن جا مشغول به کار هستند.
سوماک یا وَرَنی بافی
ورنی بافی هنر دست زنان تبریزی است. توصیه می کنیم حتما این فرش زیبای بدون پرز را بخرید و در تزئینات خانه تان استفاده کنید. چون نمایی خاص و منحصر به فرد به دکوراسیون خانه می بخشد.
ورنی بافی هنری چند صد ساله است و هنوز هم بین زنان تبریزی رواج دارد و معمولا بافندگان در دوخت این نوع از فرش ها از نخ هایی با رنگ سورمه ای، قرمز یا سفید استفاده می کنند.
سوغات تبریز را از کجا بخریم
برای خرید سوغات تبریز با قیمت مناسب، بازار بزرگ تبریز بهترین گزینه است. اگر در این بازار نتوانستید صنایع دستی یا سوغات خوراکی دلخواه تان را پیدا کنید، نگران نباشید؛ مراکز خرید متنوع دیگری هم در این شهر وجود دارد.
لباس های محلی شهر تبریز
لباس های محلی، همچون غذا ها، بازی ها و آداب و رسوم، بخش مهمی از فرهنگ یک منطقه به شمار می آیند. لباس های سنتی و رنگارنگ تبریزی ها که در تن زنان و مردان ترک جلوه گری می کنند، بازتابی از پیشینه غنی فرهنگی آذربایجان شرقی است.
این لباس ها معمولا با پارچه هایی از جنس ابریشم و متقال و طرح های پر نقش و نگار تهیه می شوند. لباس محلی زنان و مردان آذربایجانی از سه بخش اصلی یعنی تن پوش، سرپوش و پاپوش تشکیل شده است.
لباس بومی زنان آذربایجان شرقی
زنان ترک با لباس های خاص، زیورآلات و کلاه های تزئین شده با سکه و منجوق، زیبایی فرهنگ خود را به نمایش می گذارند. اجزای لباس سنتی زنان به شرح زیر است:
-
سر پوش: برک، چادرا، اوربند، شاماخی، آلاچارشاب، چپی، عرقچین، روسری کلاغه ای، چالما، شال، چارقد
-
تن پوش: تومان، کوینک، دن، یل، جلیقه، شلته، جان کوینک، خود، ترکوینکی
-
پاپوش: گالش، چاروق، جوراب، قوندارا، قیرمیزی باشماق، تک گون
لباس مردان آذربایجان شرقی
لباس های سنتی مردان تبریزی نیز با ترکیب سرپوش های خاص، تن‌پوش‌های رسمی و پاپوش های سنتی شکل می گیرد.
-
سرپوش (کلاه): برک، پاپاخ، پوستی، پهلوی، کپی، کامپابورک، لبه‌دار، کئچه بورک، دورگه بورک، حصیری، یون بورک، عرقچین، بورک
-
تن‌پوش: آغ‌کوینک، کوینک، بی غب کوینک، روباشاکا، پنجه، ستیره، آرخالق، اویما دن، گیمه، پالتون، اووماشال، کورک
-
پاپوش: لب‌چین یا دولما، گلاسه با شماخ، تک گون، چاروق، چوست
شهر تبریز ایران
تبریز به عنوان دومین شهر بلند مرتبه ساز کشور شناخته می شود. این عنوان به دلیل توسعه چشمگیر برج سازی و ساختمان های مرتفع در این شهر به آن تعلق گرفته است.
در تبریز پروژه های ساختمانی با دقت مهندسی بالا و سرعت قابل توجهی پیش می‌روند و همین موضوع، چهره ای مدرن و رو‌به رو شد به این شهر داده است.
تبریز از ظرفیت های بالایی در حوزه گردشگری سلامت برخوردار است. وجود مراکز درمانی پیشرفته و کادر پزشکی متخصص، همراه با برنامه ریزی های اصولی، باعث شده که این شهر به یکی از قطب های اصلی جذب گردشگران سلامت در کشور تبدیل شود.
خودروسازی در تبریز
توانمندی تبریز در صنعت خودرو سازی طی سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است.
این شهر با برخورداری از کارخانه های متعدد تولید قطعات خودرو، جایگاه مهمی در این صنعت پیدا کرده و به عنوان قطب قطعه سازی کشور نیز شناخته می شود.
با ادامه این روند، تبریز می تواند در آینده به عنوان سومین قطب اصلی خودرو سازی ایران معرفی شود.
تبریز دومین شهر دانشگاهی ایران
دانشگاه تبریز که در سال ۱۳۲۵ تأسیس شده، از جمله قدیمی ترین دانشگاه های کشور محسوب می شود.
رشد مداوم تحصیلات عالی در این شهر باعث شده که تبریز پس از تهران، به عنوان دومین شهر دانشگاهی ایران شناخته شود. این جایگاه نتیجه تلاش های مستمر در توسعه علمی و جذب دانشجویان داخلی و خارجی است.
شهر بدون گدا تبریز
تبریز یکی از رکورد های عجیب در کشور را به‌نام خود ثبت کرده و آن هم شهر بدون گداست.
با توجه به اینکه خیلی از شهرها با معضل گدا و تکدی گری مواجه هستند، اسم تبریز سال‌هاست به عنوان شهر بدون گدا سر زبان ها می چرخد.
شاید جالب باشد که بدانید اولین خیریه ایران با نام (خیریه تبریز) در سال ۱۲۹۵ شمسی در تبریز ثبت شد و فعالیت خود را شروع کرد.
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
توسکان ایتالیاکوزکو پرواقیانوس ابر چیست
